Pol van Boekel terug van WK voor vrouwen: ‘Finale kers op de taart’

Hij is blij terug te zijn in Vierlingsbeek. Pol van Boekel (47) zette woensdagavond na bijna zeven weken in het Australische Sydney vertoefd te hebben, weer voet op Nederlandse bodem. De Vierlingsbekenaar was als Video Assistant Referee (VAR) en Assistant Video Referee (AVAR) bij tien wedstrijden actief op het WK Voetbal voor vrouwen in Australië en Nieuw-Zeeland en behaalde in die laatste functie ook de finale. “De kers op de taart”, zegt hij met een lach.

Van Boekel kijkt tevreden terug op de wereldtitelstrijd, waarin de Oranje Leeuwinnen in de kwartfinale door de latere wereldkampioen Spanje, dat in de finale Engeland met 1-0 aan de kant zette, werd verslagen. “Natuurlijk hoop je als voetballiefhebber en Nederlander dat Oranje wereldkampioen wordt, maar als wedstrijdofficial kreeg ik door dat verlies natuurlijk wel de kans om in het toernooi te blijven. Als Nederland in de finale was gekomen, had ik zeker eerder mijn koffers naar huis mogen pakken. Bij zo’n uitschakeling heb ik altijd een dubbel gevoel.”

De oud-profvoetballer hoefde in tegenstelling tot de Oranje Leeuwinnen, die voor het spelen van hun wedstrijden de nodige kilometers, zowel in Nieuw-Zeeland als Australië, moesten afleggen, niet van de ene naar de andere wedstrijdlocatie te verkassen. “We verbleven met ruim honderd officials, scheidsrechters en assistent-scheidsrechters, VAR’s en AVAR’s, op het multifunctionele stadioncomplex van de Olympische Spelen, die in 2000 in Sydney werden gehouden. Met alle faciliteiten, zoals sportvelden, trainings- en vergaderzalen en fitnessruimten, op loopafstand. Daar zaten we gedurende al die weken in een hotel en van daaruit werden ook de scheidsrechters op het veld ondersteund.”

FIFA-voorzitter Gianni Infantino overhandigt Pol een WK-bal en een medaille die iedere official kreeg.

Toch was er af en toe wel tijd om de toerist uit te hangen in Sydney, zegt Van Boekel. “Niet veel, maar de uren dat we vrij waren, hebben we dat gedaan met een aantal collega’s. Onder meer Bondi Beach en de haven hebben we bezocht en koala’s hebben we ook gezien, maar voor het overige was de focus toch vooral gericht op het WK. Ja, de weken zijn echt voorbijgevlogen. Het was met een graadje of 22 ook heerlijk kortebroekenweer in Australië. En dat in de winterperiode.” Met een grijns: “Ik hoorde dat het in Vierlingsbeek veel heeft geregend?”

Ook Pol is fan van het Nederlands team. 

Desondanks had hij gedurende die weken in Down Under niet alleen maar een hosannagevoel, vertelt hij eerlijk. “Natuurlijk is het ontzettend mooi om na het WK voor de mannen in Qatar weer een WK te mogen meemaken, maar je thuisfront mis je in die weken zeker. Een van mijn dochters, Noa, was jarig tijdens het WK, dat zijn van die momenten dat je eigenlijk thuis wil zijn. Maar gelukkig kunnen we tegenwoordig beeldbellen. Ik weet nog dat we het vroeger met een fax van ons pap (Jos, red.) moesten doen als hij weer eens ergens internationaal aan het ‘grensrechteren’ was. Zonder beeld, want toen had je nog geen smartphones, haha.”

Wie denkt dat Van Boekel even de tijd neemt om op adem te komen, heeft het mis. Als scheidsrechter fluit hij vrijdagavond (vanavond, red.) alweer de eerstedivisiewedstrijd tussen Roda JC en TOP Oss. En een paar dagen later mag hij weer als VAR tijdens een Champions League-avond aan de bak. “Welke wedstrijd het wordt, horen we komend weekend”, verklapt hij. “Ja, het is meteen volle bak als je het over voetbal hebt. De competities zijn weer begonnen. Omdat we wisten dat we in de zomervakantie niet als gezin weg konden, zijn we in de meivakantie samen naar Mexico geweest. Daar hebben we een fantastische vakantie gehad.”

Stiekem kijkt hij ook alweer uit naar het EK Voetbal, dat in 2024 in Duitsland wordt gehouden. “Daar hoop ik als VAR wel weer bij zijn, ja.” Met een lach: “Het voordeel is dat Duitsland een stuk dichterbij is dan Australië. Want voor al die internationale wedstrijden vlieg ik al ontzettend veel en het is absoluut niet mijn grootste hobby. Zeker niet als je twintig uur in een vliegtuig zit. Maar het was zeker de moeite waard. Australië is een prachtig land en het WK was weer een ervaring om nooit te vergeten.”